Cynk znany od dawien dawna na Dalekim Wschodzie, został zaadaptowany przez rzemieślników Europejskich dopiero około 1600 r. Tak jak wszystkie metale nieżelazne, wykorzystywany jest zarówno w postaci czystej, jak i jako składnik stopów.

Cynk i mosiądz

Pierwiastek ten, poza odgrywaniem ważnej roli w utrzymaniu zdrowia naszych organizmów, jest także metalem. Równocześnie służył jako element opatrunków oraz ważna część stopu, jakim jest mosiądz. Cynk pozyskiwano go z rud zawierających tlenki lub siarczki cynku. Po wydobyciu, poddawano oczyszczeniu, a następnie łączono z innymi metalami. Inne metale nieżelazne wraz z cynkiem, były materiałem do produkcji monet oraz narzędzi codziennego użytku. Najbardziej popularnym stopem, używanym do dziś jest wspomniany już mosiądz. Cynk oraz miedź leżą u podstaw tego popularnego metalu. W większości przypadków, zawiera on także inne metale nieżelazne, lecz w śladowych ilościach. Mogą to być np. ołów lub cyna. Mosiądz to bardzo trwały metal, który pod niektórymi względami przewyższa nawet właściwości stali. Stosuje się go w ogromnej gamie produktów, w niemal każdej dziedzinie przemysłowej i nie tylko.

Do czego służy cynk?  

Już kilkaset lat temu wynaleziono metodę pokrywania powierzchni metali dla ochrony oraz estetyki. Do tego celu, użyto cynk. Pokrywano nim różne metale, zarówno te zawierające żelazo, jak i nieżelazne. Dziś najczęściej stosuje się cynkowanie, na obiektach wykonanych ze stali. Proces ten zyskał ogromną popularność w XIX w. i jest wykorzystywany do dziś na skalę masową.